Met de 10V naar Bormio Italie voor stichting: Forza4Energy4all

[Michaell]

Vandaag stond de Mortirolo pas op de agenda.
Dit is verreweg de meest moeilijke klim van de drie bergpassen en word door wielrenners om die reden ook wel eens "De muur" genoemd.

Maar dat zorgt er natuurlijk niet voor dat onze bikkels zich hierdoor laten afschrikken!

De dag begint met een lekker ontbijt. Daarna gaan we ons allemaal klaarmaken voor de start om de hoek van het Hotel. En dan! Jaaaaaa, dan beginnen wel!

De tocht begint met een tocht van 20Km vanuit ons Hotel naar de voet van de berg. Het is een vrij vlak stuk met een aantal kleine hellingen en dalingen erin en ik rij met de motor achter de ploeg aan. Maar de ploegleiding besloot om het fietspad te nemen. Mmmmmm ik twijfelde of ik met de motor wel zou volgen ja/nee, gezien dat ik mijn snelheid moet aanpassen aan de fietsers. Anders raak ik ze kwijt. Dus nou, voorruit. Ik ook het fietspad op. Dit zat me niet erg lekker en zeker niet toen het fietspad weg ging van de weg. Ik had mijn zwaailichten aan, mar dat geeft me natuurlijk geen ontheffing. De bedoeling was ook om op de weg te blijven (wat in Italië mag). Ik kreeg al hier en daar wat schuine ogen van Italiaanse fietsers.

Eenmaal in het dorp viel het mij op dat er ineens een politie auto achter mij zat die maar achter mij bleef. Ik dacht dat een van de Italiaanse fietsers de politie had gebeld, maar ik kreeg geen stopsein, dus ik ging gewoon door en hoewel er plek zat was haalde de politie mij ook niet in. Ik zat echt te wachten op het moment dat ik staande zal worden gehouden. Maar het viel mee. Na de afslag van de mortirolo ging hij rechtdoor en was ik hem kwijt.
Mogelijk hadden ze geen zin om een buitelander aan te houden met taalbarrière en extra papierwerk. Geen idee, maar ik was wel opgelucht. Ik wist echter dat ik gewoon fout zat en was bereid de consequenties daarvan te ervaren, maar toch ben je opgelucht als ze doorrijden. �

Daarna kon de echte klim beginnen! Ik haal de fietsers in eenmaal op de berg en rij een stuk door. Dan keer ik en rij ik terug tot ik de laatste fietser gepasseerd ben en rij ik weer omhoog tot ik de eerste gepasseerd ben. De groep rekt zichzelf uit op een gegeven moment waardoor ik steeds grotere afstanden op en neer moet afleggen. Als er iemand met pech komt te staan of wat dan ook, dan help ik.

Vandaag waren er geen pechvogels. Wel heb ik met deze warme temperaturen wat bidons bijgevuld met de grote fles water die ik bij me heb. 

De klim zelf is relatief kort, maar je stijgt in 12,4Km wel maar liefst 1300 Meter.
Gemiddeld komt dat neer op een stijging van 10,9%. De meeste Km's zijn nog niet zo steil, een procent of 9-10. Maar de hoofdmaat van de klim bestaat uit 5Km met een gemiddeld stijgingspercentage van 13% en het steilste stuk is zelfs 18%!

De totale afstand vanaf de start tot de top is in totaal 40Km en bevat 33 haarspeldbochten.

De Mortirolo is een beboste berg. Pas als je vrijwel bij de top bent opent dit zich in mooie alpenweides en et uizicht was echt schitterend!!

Het internet is weer eens ruk. De ADSL lijn is duidelijk overbelast zodra we allemaal gaan internetten zodra we weer in het hotel zijn om bij te komen. Om die reden kan ik geen foto's uploaden, want om de paar seconden verbreekt de verbinding met het wifinetwerk. Ik heb het geprobeerd, maar ik geef het gewoon op nu.

Maar ik heb wel en linkje naar het filmpje!
https://www.youtube.com/watch?v=CzZM-IAurFY

[Michaell]

Afgelopen vrijdag hebben we de laatste bergpas gedaan: De Stelvio

De dag begon ietswat bewolkt, maar 1,5u later kwam daar een einde aan en wedden we begroet door een vol Italiaans zonnetje en een strak blauwe lucht!
Beneden bij het Hotel werdt het al snel 27Gr en boven in de Stelvio was het een comfortabele 22gr. Wel goed insmeren, want hoewel het niet superheet aanvoelt boven was de zonkracht erg sterk. Je verband in no-time!

Voor de start kwamen nog een paar fietsers bij mij. Een dag van te voren kwamen er nog wat renners bij die hun fiets nog even door mij moesten laten keuren. Ik kwam wat versleten remblokjes tegen en een buitenband vol droogte scheuren, dus helaas pindakaas. Fiets afgekeurd. Maar gelukkig had ik al deze onderdelen bij me, dus na wat reparaties kkonden ook deze er weer lekker tegenan!

Vanaf het Hotel gingen we naar een kleine verzamelplaats 100M verderop. Hier is een groot plein waar we verzamelen en na een korte aanmoedigingsspeech kwam het startsein!
Ik bleef nog 30 minuten staan met de motor (haat ze toch in no-time in) om nog ff de telefoon te koppelen met mijn head-set enzo waarna ik de achtervolging inzetten.

Gelukkig waren er ook vandaag geen pechgevallen! Hier en daar ff een bidonnetje bijgevuld en daar bleef het bij. Onderweg nog wel ff een Italiaanse wielrenner voorzien van wat lucht.

Voor de rest heb ik me op de motor ff heerlijk uit zitten leven op de Stelvio!!
De Stelvio pas schijnt de meest bereden pas te zijn door motorrijders. En ik snap waarom! Goed asfalt, brede en overzichtelijke stukken, haarspeldbochten en andere slingers en een geweldig mooi uitzicht! Dus ik heb me hier zeker ook vermaakt en af en toe het gas ook ff opengetrokken en mijn hollandse vierkante bandjes ff weer rond gesleten!

Aan het eind van de dag hieelden we een groot feest om iedereen te bedanken in het hotel en om lekker bij te komen onder het genot van een ijskoud Italiaans biertje en ff bij te praten!
We hadden een DJ bij ons met een zanger en dat ging lekker helemaal los!!

Tussendoor kwam de onthulling! Hoe veel hebben we nu eigenlijk binnengehaald??
We hebben in totaal €171.114,- Een echte topprestatie!
We zijn maar een kleine stichting met een beperkt aantal deelnemers, dus geen miljoenen hier, zoals je dat soms wel eens hoort bij andere grotere goede doelen, Maar we zijn er allemaal zeer trots op mijn zijn allen!

En dan komt het slechte nieuws...... Het is weer voorbij....... We gaan morgen weer met zijn allen naar huis......

Het was een lange rit voor mij. Eerst ff lekker ontbijten om 7:30 en een uurtje later zat ik alweer in de auto. Via Como naar Nederland. Ik kwam vanacht aan om 1:00u.
Ik heb veel pauzes gehouden, rustig gereden (max 100Km/h)

Onderweg verloor ik het laatste stukje van mijn uitlaat!! Helemaal doorgerot en gelukkig NA de demper, dus geen lawaai, alleen wat gerammel. Maar op dat na heb ik een volledig probleemloze rit gehad.

Ik heb nu nog lekker een weekje vrij. Ik heb deze weeg geen zin om die uitlaat vast te lassen. Ik ga morgen lekker eens een afspraak maken bij de garage en dan mogen hun de uitlaat vervangen, terwijl ik nog ff lekker achterover ga zitten om lekker bij te komen!

En ooohhhhh, wat is het toch heerlijk om weer een fatsoenlijk werkende Glasvezel internet verbinding te hebben!!

[Michaell]

Owja. Bijna vergeten! Het filpje van de 3e dag: https://www.youtube.com/watch?v=rmHui8uEgwM

PS: ligt het aan mij, of werkt de knop: "Bewerken" niet meer? Er gebeurd niks als ik erop klik (Firefox). Ik had dit ook in Italie met Firefox

[Michaell]

[Menno3274]

Mooie verslagen. Fijn dat het goed is gegaan. En met dat bedrag kunnen ze gelukkig weer iets doen.

[de Boeing]

Knap verhaal en nobel! + nog eens fijn leesvoer hier.

[Michaell]

Dank je wel De boeing en Menno3274! 

Dit jaar was het weer een geweldige editie. We hebben weer een mooi bedrag ingezameld voor het medicijn en zoals de foto's al wel laten zien was de sfeer weer erg gezellig en hadden we er prachtig weer bij.

We zijn een kleine stichting met een beperkt aantal deelnemers. Gemiddeld hebben we ongeveer 40 fietsers en rond de 15 wandelaars en rond de 8 hardlopers. We hebben niet de bekendheid zoals b.v. de alom bekende Alpe d'Huez
Maar dat maakt het aan de andere kant voor mij ook leuker. Iedereen kent iedereen en de meeste deelnemers komen elk jaar ook weer terug. Dat creëert een band met elkaar. De meeste deelnemers zijn vaders en moeders van een kind met deze verschrikkelijke ziekte of hebben in de afgelopen periode hun kind zien sterven hieraan. De meeste kinderen worden helaas niet oud met deze ziekte.

Elke vrijdag (Na de Stelvio) komt 1 van de ouders aan het woord over wat ze hebben meegemaakt en wat hun motiveert om de strijden voor het medicijn. Deze keer had een vader het woord die vertelde dat hij een aantal jaar geleden in het ziekenhuis naast het sterfbed van zijn kind zat en het zijn laatste adem heeft moeten zien uitblazen. En hoewel hij momenteel geen kinderen meer heeft, heeft dit hem extra gedreven gemaakt om toch door te gaan met onze stichting, om deze kinderen toch een toekomst te kunnen geven! Een van de deelnemers zei al in het filmpje: "Elke trap is weer een trap naar boven. Een trap dichter bij de hemel waar mijn kind op mij wacht".
Ik moest toch even een traantje laten toen ik dit hoorde.
Hoewel ikzelf geen kinderen heb vindt ik dit een ontzettend goed doel en belangrijk dat er een medicijn komt tegen deze ellendige ziekte!
Het medicijn is er bijna! Maar het kan nog jaren duren voor het daadwerkelijk op de markt is.
Ik weet dat mijn naam nooit in de credits zal verschijnen, maar als het eenmaal op de markt is, weet ik dat ik en vele anderen dit mogelijk hebben gemaakt.
Steven hawking was een geweldig man! Maar zonder de specialisten op de achtergrond waar je nooit iets van zult horen was hij nooit oud geworden.
Niet alle helden staan nou eenmaal in de spotlight en dan hoeft van mij ook niet. Weten dat je hebt kunnen bijdragen aan iets groots en goeds is voor mij voldoende voldoening en ik hoef er niks voor terug. Het kost mij elk jaar best wel wat geld en veel voorbereiding en moeite, maar ik doe het erg graag! Want ik weet dat ik een heleboel mensen en kinderen ermee help. En dat is voor mij een grotere beloning dan al het geld en roem op de wereld!!
Ik zal dit blijven doen zolang ik nodig ben.

Gisteren de uitlaat van de Volvo gefixt.
Het achterste stuk was helemaal weg. En ook op andere punten zag ik roest waar ik met mijn duim zo doorheen drukte en het donkere geroffel wat ik ook in het midden hoorde gaf mij reden te geloven dat er nog meer gaten in zaten en dat bleek aan de hand van de velen zwarte plekjes ook te zijn. De uitlaat was gatenkaas. Maar hij zat er ook alweer 10 jaar onder. Dus ik kan er niks van zeggen. Zeker voor een LPG auto (LPG produceert meer water (4H2O om precies te zijn) bij de verbranding dan benzine) Ik heb dus uiteindelijk de gehele uitlaat laten vervangen bij de garage. Ik heb nu vakantie en had er geen zin in om nu onder de auto te liggen. 

[volvobug]

Bravo!

[Jerra]

Nogmaals dank voor je uitgebreide verslagen, geweldig vrijwilligerswerk verricht en wederom een Volvowaardig avontuur beleefd!