Aangezien ik zo onderhand in een depressie schiet van deze geweldige zomer, vond ik het tijd worden voor een oppepper genaamd Autobahn. Ik heb nog nooit op topsnelheid met Knoet gereden en daar heb ik dus vanavond verandering in aangebracht.
Rammstein, Mein Herz Brennt aan en knallen maar. Krap een meter na de grensovergang op het gas gesprongen en ja... gewoon maar gaan. Verbazend vind ik het hoe makkelijk Knoet nog snel naar de 200 gaat. Doet ie echt rap. Daarna houd het eigenlijk gelijk al op. Hij redt net aan de 210 (en ja, ja, ja ik weet dat je daar weer een percentage van af moet trekken, maar laat mij nou gewoon ff lekker in de waan dat ie 210 gaat

).
K-i-l-o-m-e-t-e-r-s 210 gereden, Knoet blijft het geweldig doen en knort rustig door als altijd. Temperatuurmeter blijft mooi constant. Het valt me op dat hoe sneller je gaat hoe lekkerder ie eigenlijk gaat rijden. Keurig strak en stabiel op de weg, zelfs de onderstuur wordt minder.
Één probleem: hoge snelheden werken verslavend. Het is dat ik zo vreselijk achterlijk gek van Knoet ben, anders had vanaf morgen de auto van Zippo voor m'n deur gestaan

Het leven zal nooit meer hetzelfde zijn na vanavond...