Lola the Volvo!

[KIM]

Check ook je voedingskabels naar de kachel. Ik ben al een keer een minder leuke tegen gekomen:

[Thunderstruck]

Allen dank! En mooi gedetailleerd!

Vandaag richting Gavle, bij aankomst even er naar kijken

[triton]

Op een sloperij kan je wel een ventilator vinden .
Zijn er genoeg daar

[Thunderstruck]

De ventilator is uit zichzelf gemaakt. Maar nu het volgende, stekker van de kabelboom van de motor naar de lambdasensor is eraf gescheurd doordat deze klem is komen te zitten.

Dus wie helpt ons nu uit de brand?
Kabels van de motorkabelboom zijn: zwart, groen/grijs, groen/zwart en groen.

Ik heb een NGK sensor met geel, zwart, grijs en witte kabels.

Welke kabel van de motor hoort aan welke kabel van de sensor??

Groen motor hoort aan grijs lambda,
Zwart motor hoort aan wit lambda,

Groen/grijs aan?
Groen/zwart aan?

Pleh!

[Thunderstruck]

We rijden weer! Groen/zwart gaat op zwart, groen/grijs op geel!

[Levi_r]

Veel plezier op je trip. Zelf net terug uit Langtrask, nabij Pitea. Mooie wegen om te toeren! De extra verlichting die je hebt geplaatst is geen overbodige luxe. In aardig wat nachtelijke kilometers had ik graag wat verstralers gehad. Gelukkig geen elanden of rendieren tegengekomen.

[V70geRwin]

We rijden weer! Groen/zwart gaat op zwart, groen/grijs op geel!

Je had 50% kans 

Veel plezier nog 

[Thunderstruck]

Zo laten we beginnen met zeggen dat het ontzettend gaaf was.

Voor de rest zal ik het op chronologische volgorde posten.


De wekker ging voor mij vroeg, 04.30 uur was het tijd om het bed te verlaten en nog even snel onder de douche te springen voor het vertrek. Rond 05.30 uur nog even snel de vrouw gedag gezegd en de hond een aai gegeven, buiten snel voor de laatste maal olie peilen en de bandjes op de juiste spanning brengen. De 5 cilinder startte zoals gewoonlijk weer zonder klagen en bracht mij in rap tempo naar Leerdam en Deil waar ik mijn 'automaatjes' op pikte en de eerste meters in de richting van de Duitse grens maakte. Op Duits grondgebied voor het eerst het stuur overgedragen, viel gelukkig niet tegen na een kleine uitleg over de 850. Voor deze dag hadden wij ruim 1200 km op de planning staan zodat we kamp zouden opslaan in het Zweedse. Dit hebben we na een aantal keer wisselen en goed eten onderweg voltooid en hebben onze ogen toen al uitgekeken. we waren in de omgeving van Mölle beland. De eerste nacht was het donker bij aankomst en na zoeken kwamen we een mooi plekje met gemaaid gras tegen buiten de bebouwde kom. Snel de auto neergegooid en de slaapplek gefixed. Volgende ochtend bleek het een privé parkeerplaats te zijn van een zomerhuisje en de eigenaar was in eerste instantie verbaasd dat er werd gekampeerd maar werd gelukkig al snel enthousiast van onze plannen en maakte er geen probleem van.

Na het kampement te hebben opgeruimd zijn we naar Ladonia gegaan (iets met zelf uitgeroepen staat en kunstwerken, lang verhaal), in plaats van de route te kiezen zoals deze aangelegd was dachten wij lopend binnen door te gaan wat resulteerde in een stuitertocht van ongeveer 2km over rotsen aan de kust. Niet handig, wel leuk.



Het kamp van de eerste dag:




En het uitzicht:


Vervolgens koers gezet naar Gävle, de rit zou z'n 500km zijn dus een verademing na de eerste dag. Vanwege het bezoek aan Ladonia was de verwachting weer in het donker kamp op te zetten. Tijdens het rijden geen problemen ondervonden behalve dat de kachel ventilator er geen zin meer in had, deze repareerde zich in het beginsel gelukkig zelf 
Aangekomen in het schemer op onze locatie snel het panzer geparkeerd, een biertje opengetrokken en de slaapzakken uitgerold. Dit maal bij een 'verlaten' schuur aan een mooi meer.

dat zag er de volgende ochtend zo uit:


Bij het wegrijden begon het Lambda lampje te branden, dit zat me niet heel erg lekker dus de auto aan de kant gezet en de motorkap open, in eerste instantie niets opgevallen tot ik bij de stekker van de lambdasonde keek. De borging van de stuurstang had grip op de kabel gekregen en om de stuurstang gewikkeld waarbij de connector het verloren had. Tsja, dan is het zondagochtend in Zweden en dan bel je toch maar eens de ANWB. Probleem uitgelegd en de dame van de alarmcentrale vertelde mij dat de Zweedse 'ANWB' wat minder kundig was, met dat in mijn achterhoofd toch maar eens afgewacht wat we zouden aantreffen. Binnen enkele minuten werd ik gebeld door de berger met de boodschap dat hij er binnen 15 minuten zou zijn. Al driftend met zijn Mercedes bergingstruck over de gravelpaden kwam 'Errol' ons tegemoet (voor het gemak noemen we de man Errol). Nadat ik Errol had uitgelegd wat het probleem was moest ik het panzer achterop zijn truck rijden, met een aanloop wel te verstaan. Tot mijn verbazing moesten wij alle drie in de auto plaats nemen en was het voor ons afwachten wat er zou gebeuren. Na een misselijkmakend ritje werden we met auto bij de lokale Volvo garage afgezet, gesloten natuurlijk. Errol was niet heel best in hoteladvies en sleutelen was dus kennelijk ook niet zijn ding. Wederom de ANWB gebeld en gevraagd of dat dit de oplossing was. Antwoord: morgenochtend 07.00 uur gaat de garage open, vervangend vervoer zou pas dinsdag ochtend worden als het nodig zou zijn. Dat vond ik dus geen goed idee, vervolgens alle betrokken stekkers los geknipt en zelf de verbindingen gemaakt. Als we deze werkwijze van de lokale ANWB hadden geweten dan had ik dit al gedaan voordat Errol was ingelicht. Maar goed, beetje McGyver en door met het panzer!





Door deze vertraging zouden we de Noordkaap een dag later bereiken, an sich geen probleem want we hadden een dag extra gerekend en niet ingepland. Een rit van 600km bracht ons op een topplek aan de Botnische Golf.



Vanwege de temperatuur en de harde wind toch een tent opgezet. De volgende ochtend gestart met een duik in de voorgenoemde (ijskoude!) golf, moet toch douchen 
Deze dag was het een kwestie van meters maken en genieten, we hadden in de planning om in de avonduren de Noordkaap te bereiken, maar door de eerder vermeldde vertraging ging dat hem niet worden en dus een andere stopplek gepland. Die dag Finland doorgestoken en op ongeveer 4 uur rijden van de Noordkaap gekampeerd.






Ontbijt de volgende ochtend was erwtensoep:


Na het stevige ontbijt nog 4 uurtjes rijden over ongelooflijk mooie wegen en uiteindelijk de toeristische Noordkaap bereikt. Hier hebben we niet veel tijd doorgebracht, toen we daar eindelijk waren voelde het toch niet noordelijk genoeg. Ons gevoel bleek juist te zijn, na een wandeltocht van 2 uur en luttele kilometers door wat wilder terrein kwamen we aan op de echte Noordkaap. Daar hebben wij en onze mascotte (Freddie Murphy, een paarse minion) het gastboek ingetekend. Tegelijk hebben we even rustig gezeten en genoten van de omgeving met een goede sigaar en een lekker glas whisky. Het doel was bereikt, echter viel de duisternis wat sneller in dan gedacht en hebben we terug naar de auto een kleine alternatieve route genomen. Ik zou niet zeggen dat we verdwaald waren, maar 6 uur later hadden we toch de auto weer gevonden!

Freddie en het 'gastenboek':


Overnachting hebben we op de parkeerplaats ten zuiden van de toeristische Noordkaap gedaan omdat we pas laat terug waren, ook de tent niet opgezet maar slechts de zeiltjes aan de auto.

Na de nachtelijke wandeling waren we tevens een rendiergewei rijker:


Omdat we vroeg wakker waren geworden van horizontale regen en wind op tijd vertrokken richting het zuiden van Noorwegen en zijn we ergens bij een hotel/wegrestaurant gestopt en hebben daar genoten van een warme maaltijd, rendierpasta. De lieftallige dame vertelde ons in vloeibaar Engels dat de keuken eigenlijk per 1 september gesloten was, maar als wij geen haast hadden zou ze even kijken wat ze voor ons kon betekenen. In de tussentijd hebben we ons opgewarmd aan de lekkere koffie en een half uurtje later hadden we een stevige maaltijd. Ze excuseerde nog dat ze geen chef was, maar het was heerlijk! Na nog een refill koffie mee gekregen te hebben zijn we verder gegaan. Het gebied werd constant mooier.

Doorgereden tot het stopte met regenen en de volgende ochtend een uurtje langer in de slaapzak gelegen tot het droog was. Heel vervelend. De route van eerder liep in zijn geheel langs fjorden en Nick heeft een dolfijn gezien (zegt hij, zal vast niet aan het guppen zijn geweest op de achterbank).Gelukkig was het hier maar liefst 7°C warm, de kachelventilator had het begeven, nouja hij werkte wel, maar enkel in de hoogste stand ongeacht of de sleutel in het contact zat. Oplossing: zekering eruit trekken en een trui aan!





Door naar Moskenes, door de Lofoten.

Het was prachtig.

Geslapen in de buurt van Moskenes, de volgende ochtend de veerboot genomen naar Bodo (met een streepje door één van de 'o's')









En de veerboot op:



De volgende nacht doorgebracht op misschien wel de mooiste locatie (dachten we toen). We lagen tegen een meertje aan met een fantastisch uitzicht en haddenn ons zelf getrakteerd op een ochtend uitslapen. De foto's lijken met de dag steeds mooier te worden. Rusten wanneer je rusten kan bleek het motto te zijn geworden op de achterbank, de foetus/koelbox houding was een rustgevende positie. Het panzer gaf ondanks de hoogteverschillen en zware belading geen krimp, het niet functioneren van de kachelventilator en de McGyver oplossing voor wat betreft de lambdasensor waren we ondertussen weer vergeten.








Ons bier/drank was op en moesten boodschappen doen, dat heeft ons enkele organen gekocht maar het was nodig.

Overnachting op een picknickplek aan een groot meer:







De volgende ochtend bleek dat we op een steenworp afstand geslapen hadden van enkele vliegtuigbommen. Ik heb er een keer tegenaan getrapt om te kijken of ze het nog deden (precies zoals ik ooit geleerd had).




De één na laatste nacht kwamen we dan toch eindelijk op de mooiste locatie die we gezien hadden. Wederom hadden we kamp opgezet bij een enorm meer en ook het weer zat mee. Maar liefst 19 graden! Enorm meer + 19°C resulteerde in zwemmen met een fles shampoo, we roken daarna allemaal weer lekker!
Freddie Murphy heeft zich uitstekend vermaakt in de zon met een lekker biertje en maakte zelfs een artistieke selfie.











We hebben deze avond nog genoten van een filmpje op de tablet, een biertje en de zonsondergang.

Dan is het alweer tijd voor de laatste overnachting gevolgd door de laatste kilometers, in zuid Zweden overnacht en daar blijkt het toch moeilijk te zijn om een locatie te vinden om wild te kamperen. Uiteindelijk beland op een weiland met een plas water dus het was aan te nemen dat het wederom privaat terrein was. Op het moment dat de eigenaar in zijn Landrover het terrein op kwam gereden hoopten we nog dat hij ons niet zou zien door stil te gaan staan (schijnt bij een T-Rex te helpen). We verbaasden ons weer over hoe vriendelijk de Zweden zijn, de eigenaar vond het geen probleem maar vroeg wel of we iets wilden verplaatsen aangezien ze de volgende ochtend (vandaag dus) gingen jagen op het terrein. Bang dat de jagers ons voor Zweedse inheemse fauna zouden aanzien hier gehoor aangegeven.





Vervolgens waren de laatste kilometers naar huis een lange rit met minder mooi natuur, wat waren we verwend door Noorwegen!

We hebben genoten!

Sfeerimpressies volgen later

[V70geRwin]

Supergaaf en die pics 

[Marc O.]

Prachtig verhaal en dito foto's! Krijg zo weer zin om nog een keer naar de Noordkaap te rijden

[hilko73]

De Noordkaap, dat wil ik ook nog eens doen!
Mooi verhaal en dito foto's!

[macfocus]

Mooi verhaal en foto's!
Scandinavië is mooi. Noordkaap ook, als je mooi weer hebt. Ik had daar ooit 4 meter zicht...
En ja Noorwegen is duuuuuur. Welke organen hebben julli eachter gelaten?

[hilko73]

Ribben, vermoed ik

[UserID6342]

Fijn dat jullie weer heelhuids thuis zijn Remco en wat een mooi verhaal en super pics 

[cornelis-b]

Wat een gaaf verslag Remco en super foto's